Sāvatthinidānaṃ. Atha kho rājā pasenadi kosalo yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Atha kho aññataro puriso yena rājā pasenadi kosalo tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā rañño pasenadissa kosalassa upakaṇṇake ārocesi: “mallikā, deva, devī dhītaraṃ vijātā”ti. Evaṃ vutte, rājā pasenadi kosalo anattamano ahosi.

Atha kho bhagavā rājānaṃ pasenadiṃ kosalaṃ anattamanataṃ viditvā tāyaṃ velāyaṃ imā gāthāyo abhāsi:

“Itthīpi hi ekacciyā,
seyyā posa janādhipa;
Medhāvinī sīlavatī,
sassudevā patibbatā.

Tassā yo jāyati poso,
sūro hoti disampati;

VAR: subhagiyā → subhariyā (s1-3, pts1, mr)

Tādisā subhagiyā putto,
rajjampi anusāsatī”ti.