bhāgin

adjective sharing in, partaking of (with gen.), endowed with; getting, receiving AN.ii.80; AN.iii.42 (āyussa vaṇṇassa etc.); Ja.i.87 (rasānaṃ) Mil.18 (sāmaññassa); Vism.150 (lābhassa); Dhp-a.ii.90 Vb-a.418 sq. (paññā as hāna-bhāginī, ṭhiti˚, visesa & nibbedha˚;)
■ Also in def. of term Bhagavā at Mnd.142 = Cnd.466 = Vism.210
■ pl. bhāgino Pv.iii.1#12 (dukkhassa); Pv-a.18 (dānaphalassa), Pv-a.175
■ Cp bhāgavant, bhāgimant, bhāgiya.

fr. bhāga. Cp. Vedic bhāgin