bhākuṭika

adjective knitting the eyebrows, frowning, only in redupl. cpd. bhākuṭika- bhākuṭiko frowning continually, supercilious Vin.ii.11 = Vin.iii.181 (manda-mando +); Cnd.342 (korajika-korajiko +) Vism.26 (id.)
■ f. bhākuṭikā a frown, frowning, superciliousness def. at Vism.26 as “padhāna-parimathitabhāva-dassanena bhākuṭi [read bhakuṭi]-karaṇaṃ mukha-saṅkoco ti vuttaṃ hoti.” It occurs in stock phrase bhākuṭikā bhākuṭiyaṃ kuhanā kuhāyanā in def. of kuhanā at Vb.352 = Vism.23, Vism.25 (cp. Mnd.225) and at Cnd.342 D. See also Vb-a.482 (bhākuṭikaraṇaṃ sīlam assā ti bhākuṭiko). The form bhākuṭiyaṃ (nt.) is originally the same as bhākuṭikā, only differentiated in Commentarial style. The def. at Vism.26 is “bhākuṭikassa bhāvo bhākuṭiyaṃ.” The variant reading ibid. is bhākuṭitā
■ bhākuṭikaṃ
karoti to make a frowning face, to act superciliously Vism.105 (as a quality of one “dosa-carita”).

fr. bhakuṭi