cajati

  1. to let loose, to emit, to discharge AN.ii.33; Ja.ii.342 (mutta karīsaṃ) fig. to utter (a speech) Ja.v.362.
  2. to abandon to give up, sacrifice (with loc. of person to whom Asuresu pāṇaṃ SN.i.224 = Ja.i.203) Dhp.290; Ja.ii.205 Ja.iii.211; Ja.v.464; Ja.vi.570

pp catta, q.v
grd caja [Sk. tyajya] q.v.

Sk. tyajate, tyaj = Gr. σο βέω to scare away