citakā

Citaka & Citakā

feminine

  1. a heap, a pile, esp. a funeral pile; a tumulus DN.ii.163; Cp.ii.10#14. Ja.i.255; Ja.v.488; Ja.vi.559, Ja.vi.576; DN-a.i.6; Dhp-a.i.69 Dhp-a.ii.240; Vv-a.234; Pv-a.39.
  2. (adj.) inlaid: suvaṇṇa˚ with gold Ja.vi.218 (= ˚khacita).

from ci, cināti to heap up