dīpaka
Dīpaka1
(= dīpa1)
- f. dīpikā a lamp, in daṇḍa˚ a torch Dhp-a.i.220, Dhp-a.i.399, -
- (˚-) an image of, having the appearance of, sham etc.; in -kakkara a decoy partridge Ja.ii.161; -tittira same Ja.iii.358; -pakkhin a decoy bird Ja.v.376; -miga a d. antelope Ja.v.376.
Dīpaka2
(= dīpa2) a (little) island Ja.i.278, Ja.i.279; Ja.ii.160.
Dīpaka3
in vaṇidīpaka Pv-a.120 for vanibbaka (q.v.).