gaṇḍī

  1. a shaft or stalk, used as a bar Ja.i.237
  2. a gong Dhp-a.i.291 (gaṇḍiṃ paharati to beat the g.), Dhp-a.ii.54, Dhp-a.ii.244; gaṇḍiṃ ākoṭetvā Kp-a.251. Cp. Avs.i.258 Avs.i.264, Avs.i.272; Avs.ii.87, Avs.ii.95 & Divy.335, Divy.336. Also in gaṇḍisaññā “sign with the gong” Ja.iv.306.
  3. the executioner’s block (= gaṇḍikā or gaṇṭhikā) Ja.iii.41.

= gaṇḍikā in meaning 1; prob. = Sk. ghaṇṭā in meaning 2