katatta

the doing of, performance of, only in abl. katattā DN.ii.213; AN.i.56; Ja.iii.128; Dhs.431, Dhs.654; Snp-a.356; Dhp-a.iii.154 Dhp-a.iv.142. Used adverbially in meaning of “owing to, on account of” Mil.275; Dhs-a.262; Mhvs.3, Mhvs.40. -akatattā through non-performance of, in absence or in default of AN.i.56; Pv-a.69, Pv-a.154.

abstr. fr. kata, cp. Sk. kṛtatvaṃ