khalita

Khalita1

bald-headed AN.i.138 (+ vilūna); Thig.255 (= vilūnakesa Thag-a.210).

Sk. khalati = Lat. calvus, bald; cp. khallāṭa

Khalita2

(adj. & n.)

  1. faltering, stumbling wrong-doing, failure AN.i.198; Mnd.300; Thig.261; Dhp-a.iii.196 (of the voice; Thag-a.211 = pakkhalita) Ja.i.78; Mil.94, Mil.408.
  2. disturbed, treated badly Ja.vi.375
    akhalita undisturbed Thag.512.

pp. med. of khalati, cp. Dhtp.611; Dhtm.406 khala = soceyye