kuṇṭha

  1. bent, lame; blunt (of a sword) Dhp-a.i.311 (˚kuddāla); Pp AN.i.34 (of asi, opp tikkhina); ˚tiṇa a kind of grass Vism.353.
  2. a cripple Ja.ii.117.

cp. kuṇa and kuṇḍa