leḍḍu

clod of earth SN.v.146 = Ja.ii.59 (˚ṭṭhāna); Ja.i.19, Ja.i.175 Ja.iii.16; Ja.vi.405; Mil.255; Snp-a.222 (ākāse khitta, in simile); Vism.28 (translation “stone”), Vism.360 (˚khaṇḍ’ādīni), Vism.366 (containing gold), Vism.419; Vb-a.66 (˚khaṇḍā); Vv-a.141; Pv-a.284
■ The throwing of clods (stones?) is a standing item in the infliction of punishments, where it is grouped with daṇḍa (stick) and sattha (sword), or as leḍḍu-daṇḍ’ādi, e.g. at MN.i.123; DN.ii.336, DN.ii.338 (variant reading leṇḍu); Ja.ii.77; Ja.iii.16; Ja.vi.350; Vism.419; Dhp-a.i.399 (variant reading leṇḍu); Dhp-a.iii.41; Dhp-a.iv.77; Vv-a.141
Note. leḍḍūpaka in cuṇṇaṃ vā telaṃ vā leḍḍūpakena etc. at Dhs-a.115 read as vālaṇḍupakena, as at Vism.142.

  • -pāta “throw of a clod,” a certain measure of (not too far) a distance Vin.iv.40; Vism.72; Dhs-a.315 (translation “a stone’s throw”).

dial. Sk. leṣṭu → *leṭṭhu → *leṭṭu → leḍḍu; also Prk. leḍu & leṭṭhu: Pischel, § 304; cp. Geiger, P.Gr. § 62