mātaṅga

  1. an elephant Dhp.329, Dhp.330 (here as epithet of nāga); Ja.iii.389; Ja.vi.47; Vv.43#9; Mil.368.
  2. a man of a low class [cp. BSk mātangī Divy.397] Snp-a.185 sq. (as Np.).

cp. Epic Sk. mātanga, dial.