nibbāpeti

  1. to extinguish, put out, quench SN.i.188 (mahārāgaṃ); Iti.93 (rāg-aggiṃ; & nibbāpetvā aggiṃ nipakā parinibbanti); cp. aggiṃ nijjāleti Ja.vi.495; Pv.i.8#5 (vārinā viya osiñcaṃ sabbaṃ daraṃ nibbāpaye); Mil.304 (aggikhandhaṃ mahāmegho abhippavassitvā n.), Mil.318 (nibbāpehi me hadaya-pariḷāhaṃ), Mil.410 (megho uṇhaṃ n.); Dhp-a.ii.241 (fire); Sdhp.552 (bhavadukkh aggiṃ).
  2. to cleanse, purify (cittaṃ, one’s heart Vism.305

pp nibbāpita. See also nibbāpana.

Sk. ni(r)vārayati, Caus. of ni(r)varati, influenced in meaning by nirvāpayati. Caus. of nirvāti make cool by blowing (e.g. RV x.1613). See nibbuta on etym.