nicchāta

having no hunger, being without cravings, stilled, satisfied. Epithet of an Arahant always in combination with nibbuta or parinibbuta: SN.iii.26 (tanhaṃ abbuyha); SN.iv.204 (vedanānaṃ khayā); MN.i.341; MN.i.412, AN.iv.410; AN.v.65 (sītibhūta); Snp.707 (aniccha), Snp.735, Snp.758; Iti.48 (esanānaṃ khayā); Thig.132 (abbūḷhasalla)
■ Explained at Pts.ii.243 by nekkhammena kāmacchandato n.; arahattamaggena sabbakilesehi n. muccati.

Sk. *niḥpsāta, nis + chāta