pisuṇa

adjective backbiting, calumnious, malicious MN.iii.33, MN.iii.49; Ja.i.297 Pp.57; Pv-a.15, Pv-a.16. Usually combined with vācā malicious speech, slander, pisuṇavācā and pisuṇāvācā DN.i.4 DN.i.138; DN.iii.70 sq., DN.iii.171, DN.iii.232, DN.iii.269; MN.i.362; MN.iii.23; adj pisuṇāvāca & MN.iii.22, MN.iii.48; SN.ii.167; Pp.39
■ Cp pesuna.

Vedic piśuṇa, see etym. under pisāca