vikkhittaka

adjective

  1. scattered all over, deranged, dismembered; of a dead body with respect to its limbs (as one of the asubha-kammaṭṭhāna’s: cp vikkhāyika & vicchiddaka) Vism.110 (˚saññā) = Mil.332; Vism.179 (with defn vividhaṃ khittaṃ vikkhittaṃ aññena hatthaṃ aññena pādaṃ aññena sīsan ti evaṃ tato tato khittassa chava-sarīrassa adhivacanaṃ), Vism.194- hata˚; killed & cut up Vism.179.
  2. citta˚; of unbalanced or deranged mind Mil.308.

vi + khitta + ka