āyuta

adjective

  1. connected with, endowed, furnished with Thag.753 (dve pannaras’āyuta due to twice fifteen); Snp.301 (nārī-varagaṇ˚ = ˚saṃyutta Snp-a.320); Pv.ii.12#4 (nānā-saragaṇ˚ ˚yutta Pv-a.157).
  2. seized, conquered, in dur˚; hard to conquer, invincible Ja.vi.271 (= paccatthikehi durāsada C.).

Sk. ayuta, pp. of ā + yu, yuvati