anuciṇṇa

past participle

  1. pursuing, following out, practising, doing; having attained or practised Vin.ii.203 = Iti.86 (pamādaṃ); Ja.i.20 (verse 126); Thag.236 Thag.2, Thag.206; Dpvs.iv.9.
  2. adorned with, accompanied by connected with Ja.iv.286.

pp. of anucarati