potaka

(-˚)

  1. the young of an animal MN.i.104 (kukkuṭa˚); Ja.i.202 (supaṇṇa˚), Ja.i.218 (hatthi˚); Ja.ii.288 (assa˚ colt); Ja.iii.174 (sakuṇa˚); Pv-a.152 (gaja˚)
    ■ f potikā Ja.i.207 (haṃsa˚); Ja.iv.188 (mūsika˚).
  2. a small branch, offshoot, twig; in twig; in amba˚; young mango sprout Dhp-a.iii.206 sq.; araṇi˚; small firewood Mil.53.

fr. pota1