sahāyaka

adjective f. ˚yikā companion, ally, friend Vin.i.18; DN.ii.155; AN.ii.79, AN.ii.186; Ja.i.165; Ja.ii.29; Ja.v.159 Ja.vi.256 (gihī sahāyakā, read gihisahāyakā [?]).

fr. last