suriya

  1. the sun Vin.i.2; DN.ii.319; Snp.687; AN.i.227; SN.v.29 sq. Ja.ii.73; Vism.231 (in simile), Vism.416 (the seventh sun), Vism.417 (myth of pop. etym.), Vism.690 (in sim.); Mil.299; Kp-a.21 (bāla˚, in simile); Pv-a.137, Pv-a.211; Vb-a.519; size of the sun Dhs-a.318; suriyaṃ uṭṭhāpeti to go on till sunrise Ja.i.318.
  2. the sun as a god DN.ii.259; SN.i.51; Ja.iv.63 etc.; Ja.vi.89, Ja.vi.90, Ja.vi.201, Ja.vi.247, Ja.vi.263, etc.
  • -atthaṅgamana sunset Vv-a.295.
  • -uggamana sunrise Mhvs.23, Mhvs.22; Ja.i.107.
  • -kanta the sun-gem, a kind of gem Mil.118.
  • -ggāha eclipse of the sun DN.i.10; Ja.i.374.
  • -maṇḍala the orb of the sun AN.i.283; Dhs.617
  • -rasmi a sunbeam Ja.i.502.
  • -vattika a sun-worshipper Mnd.89.

Vedic sūrya cp. suvar light, heaven; Idg. *sāṷel, as in Gr. η ̔́λιος, Lat. sōl., Goth. sauil sun; Oir. sūil “eye” cp. also Gr. σέλας splendour, σελήνη moon, & many others, for which see Walde, Lat. Wtb. s. v. sōl