yācati

to beg, ask for, entreat Vin.iv.129 (pabbajjaṃ) Snp.566, Snp.980, Snp.983; Ja.iii.49, Ja.iii.353; Ja.v.233, Ja.v.404
aor 3rd pl. yāciṃsu Pv-a.13, Pv-a.20, Pv-a.42; ayācisuṃ Mhvs.33, Mhvs.76 (variant reading ayācayuṃ)
inf yācituṃ Pv-a.29, Pv-a.120
ger yāciya Snp.295; yācitvā MN.i.365; yācitvāna Mhvs.17, Mhvs.58.
pp yācita.

Vedic yācati; yāc, with which cp. Lat. jocus (dial. juca “prayer”); Ohg. jehan to confess, etc.: see Walde Lat. Wtb. s. v. jocus
■ Dhtp (38) only explains yāca yācane